نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، دانشگاه علامه طباطبائی
2 دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل، دانشگاه شهید بهشتی
3 دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل، دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
نوشتار حاضر در پی بررسی رویکرد سیاست خارجی ایران و ترکیه در بحران سوریه بر مبنای نظریه نوواقع‌گرایی با تمرکز بر دو شاخه‌ی آن یعنی واقع‌گرایی تدافعی و تهاجمی است. این مقاله در پی پاسخ‌گویی به این پرسش اساسی است که عوامل موثر بر رویکرد سیاست خارجی ایران و ترکیه در بحران سوریه چه بوده است؟ فرضیه برای پاسخ به این پرسش عبارت است از این‌که سیاست خارجی ایران در بحران سوریه مبتنی بر حفظ بشاراسد، حفظ وضع‌موجود، مبارزه با گروه‌های تروریستی، حمایت از راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز برای حل بحران است؛ در حالی‌که سیاست خارجی ترکیه در بحران سوریه مبتنی بر تغییر وضع‌موجود با کنار گذاشتن بشاراسد و حمایت از گروه‌های تروریستی و حمایت از مخالفان بشاراسد است. در این مقاله، از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی برای تببین موضوع بهره‌گیری شده است.در این مقاله، از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی برای تببین موضوع بهره‌گیری شده است.
کلیدواژه‌ها
)