نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه پیام نور، گروه علوم سیاسی

2 دانشجوی دکتری دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، تهران، ایران

3 کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه پیام نور قوچان

10.22080/jpir.2024.25979.1348

چکیده

پژوهش حاضر تکامل پویایی اعتراضات در چین را از سال 1989 تا 2022 بررسی می‌کند. این فرضیه مطرح شد که ویژگی‌های اعتراضات و واکنش‌های دولت به‌طور سیستماتیک در طول زمان تغییر کرده‌اند و منعکس‌کننده تغییرات اجتماعی-سیاسی گسترده‌تر هستند. از نظریه منطق اعتراضی و چارچوب‌های جنبش اجتماعی برای تحلیل این تغییرات استفاده شد. با رویکرد توصیفی-تحلیلی، رویدادهای اعتراضی تاریخی و معاصر چین با تمرکز بر عوامل علی، انواع اعتراض و واکنش‌های دولت بررسی شد. بیان شد که اعتراضات از مسائل سیاسی اقتصادی گسترده‌تر به نارضایتی‌های خاص‌تر تبدیل‌شده‌اند و واکنش‌های دولت بر این اساس تغییر کرده است. نتایج یک تغییر قابل‌توجه در پویایی اعتراض را تأیید کرد که اعتراض‌های اولیه اغلب به نگرانی‌های سیاسی-اقتصادی سیستماتیک منجر شده، درحالی‌که رویدادهای اخیر، به‌ویژه در سال 2022، بر موضوعات خاصی مانند کمبود زیرساخت‌ها، فساد، و سیاست‌های کووید 19 متمرکز بود. رویکرد دولت از تاکتیک‌های سرکوبگر اولیه به استراتژی‌های مدیریت اعتراضات ظریف‌تر، به‌ویژه برای مخالفت‌های گسترده تبدیل‌شده است. این یافته‌ها به درک کنش جمعی در زمینه‌های اقتدارگرا کمک می‌کنند، و تأثیر متقابل پیچیده بین نارضایتی‌های اجتماعی، واکنش‌های دولت و شرایط تاریخی را برجسته می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که تنوع اعتراضی و تکامل در چین به نوع اعتراض، بافت تاریخی و رویکرد دولت بستگی دارد، و بر نیاز به تحلیل زمینه‌ای خاص از پویایی کنش جمعی تأکید می‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات