قدرت مدنی از نظامی‌گری اجتناب می‌کند و از ابزارهای نرم برای دستیابی به اهداف خود بهره می‌گیرد. آلمان، ژاپن و اتحادیه اروپا به عنوان قدرت‌های مدنی در نظر گرفته می‌شوند. هدف این پژوهش بررسی راهبرد سیاسی –امنیتی قدرت مدنی با تاکید بر مقایسه راهبرد سیاسی – امنیتی ژاپن در آسیای جنوب غربی و آسیای جنوب شرقی است. سوال پژوهش این است که راهبرد سیاسی – امنیتی قدرت‌های مدنی برای دستیابی به اهداف خود به صورت عام و ژاپن به عنوان یک قدرت مدنی در آسیای جنوب غربی و آسیای جنوب شرقی، دارای چه ویژگی‌هایی است؟. نتایج نشان می‌دهد که قدرت‌های مدنی عمدتا به قدرت هژمون برای تأمین اهداف سیاسی- امنیتی خود اتکا می‌کنند. به همین خاطر است که ژاپن در آسیای جنوب غربی در قالب راهبرد انطباق، اهداف سیاست خارجی خود را پیگیری می‌کند و در آسیای جنوب شرقی تا 2010 در قالب راهبردی مشابه و از 2010 به بعد، به نظر می‌رسد در قالب راهبرد احاله مسئولیت مشارکتی با امریکا، اهداف سیاسی - امنیتی خود را پیگیری می‌کند؛ به همین خاطر گفته می‌شود در کنار موازنه نرم از ابزارهای مربوط به موازنه سخت نیز برای مهار چین بهره می‌گیرد. روش پژوهش مورد استفاده از نوع تطبیق نظریه با مورد و روش تحلیل کیفی مقایسه‌ای است.
طاهری, ابراهیم , & آقایی, سید داوود . (1402). قدرت مدنی و راهبرد سیاسی – امنیتی: مطالعه موردی ژاپن در آسیای جنوب غربی و جنوب شرقی. مطالعات راهبردی سیاست بین الملل, 6(11), 223-238. doi: 10.22080/jpir.2024.26154.1353
MLA
ابراهیم طاهری; سید داوود آقایی. "قدرت مدنی و راهبرد سیاسی – امنیتی: مطالعه موردی ژاپن در آسیای جنوب غربی و جنوب شرقی", مطالعات راهبردی سیاست بین الملل, 6, 11, 1402, 223-238. doi: 10.22080/jpir.2024.26154.1353
HARVARD
طاهری, ابراهیم, آقایی, سید داوود. (1402). 'قدرت مدنی و راهبرد سیاسی – امنیتی: مطالعه موردی ژاپن در آسیای جنوب غربی و جنوب شرقی', مطالعات راهبردی سیاست بین الملل, 6(11), pp. 223-238. doi: 10.22080/jpir.2024.26154.1353
CHICAGO
ابراهیم طاهری و سید داوود آقایی, "قدرت مدنی و راهبرد سیاسی – امنیتی: مطالعه موردی ژاپن در آسیای جنوب غربی و جنوب شرقی," مطالعات راهبردی سیاست بین الملل, 6 11 (1402): 223-238, doi: 10.22080/jpir.2024.26154.1353
VANCOUVER
طاهری, ابراهیم, آقایی, سید داوود. قدرت مدنی و راهبرد سیاسی – امنیتی: مطالعه موردی ژاپن در آسیای جنوب غربی و جنوب شرقی. مطالعات راهبردی سیاست بین الملل, 1402; 6(11): 223-238. doi: 10.22080/jpir.2024.26154.1353
)