نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه دانشجوی سابق دانشگاه مازندران- حقوق و علوم سیاسی

2 دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه

10.22080/jpir.2021.19889.1153

چکیده

سیاست‌ روسیه نسبت به منطقه خلیج‌فارس، به‌ویژه از آغاز هزاره دوم تاکنون، ضمن توجه به بعضی از اهداف تاریخی و همچنین تحت تأثیر تحولات داخلی و سازوکارهای جدید منطقه‌ای و جهانی؛ شامل انگیزه‌های جدیدی شده است. در این مقاله، نویسندگان با توجه به رویکرد چندجانبه گرایی روسیه و تلاش این کشور برای پیوند اهداف ژئوپلیتیکی و انگیزه‌های ژئواکونومی در منطقه خلیج‌فارس، درصدد ارائه پاسخی متقن بدین سؤال‌اند که رویکرد نوین روسیه نسبت به کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس شامل چه اهدافی می‌شود؟ براساس فرضیه مدنظر این پژوهش، رویکرد نوین روسیه نسبت به کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس، پس از تحولات سال 2011 و با توجه به نوع سیاست‌ها و اختلافات اعضا و همچنین تحولات خاورمیانه و حوزه خلیج‌فارس، در سه گروه‌ «عربستان، امارات و بحرین»، «کویت و عمان» و «قطر» تقسیم‌بندی شده‌ و به این شورا به‌عنوان یک سازمان و بلوک متحد و یکپارچه نگریسته نشده است. رویکردی که مبتنی بر چندجانبه‌گرایی و در پیوند میان اهداف ژئوپلیتیکی و ژئواکونومی پیگیری شده است. در مقابل، کشورهای شورای همکاری نیز در جهت به حداکثر رساندن منافع و همچنین با هدف متنوع ساختن روابط خود در کنار حفظ رابطه با آمریکا و غرب، به گسترش روابط سیاسی، اقتصادی، علمی و نظامی با روسیه پرداخته‌اند.

کلیدواژه‌ها