1. «قدرت و نفوذ ایران در عراق بیش از آمریکاست» (1393) در http://irdiplomacy.ir 2. آرکلگ، استوارت (1379)، چارچوب‌های قدرت، ترجمه مصطفی یونسی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی. 3. برنا بلداجی، سیروس (1384)، «روابط جمهوری اسلامی ایران و عراق نوین (چالش‌ها، فرصت‌ها و تهدیدها)». مجلس و پژوهش، سال 12، شماره 50-49. 4. تافلر، آلوین (1370)، تغییر ماهیت قدرت (دانش، ثروت و خشونت در آستانه قرن بیست‌ویکم)، ترجمة حسن نورائی بیدخت و شاهرخ بهار، تهران: مرکز ترجمه و نشر کتاب. 5. جمشیدی، محمدحسین و رسول محمدی گهرویی (1391)، «جمهوری اسلامی ایران و عراق نوین: تبیینی بر کاربرد قدرت نرم در عراق نوین در راستای تحقق ارزش‌های انقلاب اسلامی»، مطالعات جهان اسلام، دوره1، شماره 4. 6. حسینی، حسن (1383)، طرح خاورمیانه بزرگتر (قاعده و القاعده) در راهبرد امنیت ملی آمریکا، تهران: انتشارات مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر. 7. درویشی، فرهاد و زهره همتی (1392)، «هویت ایرانی – اسلامی: آماج قدرت نرم آمریکا»، مطالعات سیاسی جهان اسلام، دوره 2، شماره 7، پاییز 1392. 8. عسگری، محمود (1384)، «ویژگی‌ها و کارکرد قدرت نرم»، اطلاعات راهبردی، سال سوم، شماره 34. 9. کوزه‌گر، ولی (1389)، «روابط ایران با حکومت اقلیم کردستان عراق»، گزارش، سال نوزدهم، شماره 219. 10. نای، جوزف (1383)، «کاربرد قدرت نرم»، ترجمه سیدرضا میرطاهر، راهبرد دفاعی، سال دوم، شماره 6. 11. نای، جوزف (1384)، «قدرت نرم و سیاست خارجی آمریکا»، ترجمه سهراب انعامی علمداری، اطلاعات راهبردی، شماره 34. 12. نای، جوزف (1389)، قدرت نرم؛ ابزارهای موفقیت در سیاست بین‌الملل. ترجمه سید محسن روحانی و مهدی ذوالفقاری، تهران: دانشگاه امام صادق (ع). 13. هالستی، کی. جی (1373)، مبانی تحلیل سیاست بین‌الملل، ترجمه بهرام مستقیمی و مسعود طارم سری، تهران: وزارت امور خارجه. ب) انگلیسی
1. Nye, Joseph (2002), The Paradox of American Power, Oxford: Oxford University Press
)