Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. student ,Islamic Azad University, Kermanshah Branch

2 Assistant Professor, Department of Political Science, Islamic Azad University, Kermanshah Branch

10.22080/jpir.2022.23647.1289

Abstract

Foreign policy can be defined as a strategy or program of activities carried out by a country's decision-makers against other countries or international institutions to achieve the so-called national interests of that country. Iran's foreign policy during the years 1392-1384 can be called one of the most challenging periods in Iran's international relations. So that the dominance of the principled justice-oriented discourse had obvious practical and behavioral consequences, to the extent that Iran's foreign policy became aggressive and reached the border of confrontation with the United States and the West; The confrontation that was quite evident in Iran's nuclear case. So far, many researches have been done to analyze Iran's foreign policy in this period, which has been more realistic and later constructivist and critical. The purpose of this study is to analyze the most important factor influencing the orientation and consequences of Iran's foreign policy as a main issue from a different perspective, ie from the perspective of decision theory. In this regard, this article uses analytical and descriptive methods based on the assumption that the personality and intellectual and perceptual characteristics of the decision maker has been the most important factor influencing the decision-making process and the results of foreign policy decision. In other words, the directions and consequences of the foreign policy of the ninth and tenth governments are more related to the personality and perception of the main decision-makers of that government than any other factor.

Keywords

احمدی نژاد، «زندگی‌نامه»، WWW. Ahmadinejat.ir/fa (تاریخ دسترسی 3 / 5 / 1388)
اسنایدر، ریچارد، برتون سپین و اچ دبلیو براک (1389) تصمیم‌گیری در سیاست خارجی، ترجمه‌ی محمدجعفر جوادی ارجمند و مجید فرهام، تهران: میزان.
ایمانی، سطوت (1391) بررسی مبانی نظری دولت نهم و بازآفرینی مفهوم دولت اسلامی، مرکز بررسی‌های راهبردی ریاست جمهوری، چاپ دانشگاه شهید بهشتی.
آرمین، محسن (1385) سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در سالی که گذشت، سال‌نامه‌ی نوروزی روزنامه‌ی اعتماد.
آمبروز، استفان (1386) روند سلطه‌گری، ترجمه‌ی احمد تابنده، تهران: چاپ پخش.
باقری دولت آبادی، علی و محسن شفیعی(1393) از هاشمی تا روحانی، بررسی سیاست خارجی ایران در پرتو سازهانگاری، تهران: تیسا.
بهستانی، مجید (1392) «مطالعه‌ی تطبیقی در مبانی دینی سیاست خارجی دولت بازرگان و دولت احمدی نژاد»، رساله‌ی دکتری روابط بین‌الملل، دانشگاه تهران.
ثقفی عامری، ناصر و افسانه احدی (1387) ایران و سیاست نگاه به شرق، تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام، پژوهش‌کده‌ی تحقیقات استراتژیک.
ثقفی عامری، ناصر (1385) رویکرد نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (پژوهش 1)، معاونت پژوهش‌های سیاست خارجی مرکز تحقیقات استراتژیک.
حاجی یوسفی، امیرمحمد (1389) «ریشه‌های تعاملی سیاست خارجی تعاملی-تقابلی ایران در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد»، فصل‌نامه‌ی رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی.
 دهشیری، محمدرضا (1390) درآمدی بر سیاست خارجی دکتر احمدی نژاد، تهران: انتشارات علمی-فرهنگی.
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال، الف (1386) تحول گفتمانی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران،تهران:انتشارات مؤسسه ی ایران.
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال، ب (1386)، «گفتمان اصولگرایی عدالت محور در سیاست خارجی دولت احمدی نژاد»، دوفصل‌نامه‌ی دانش سیاسی، شماره‌ی 5، بهار و تابستان: صص98-68.
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1389) سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: سمت.
رسولی ثانی آبادی، الهام (1390) «هویت انقلابی-اسلامی نظام جمهوری اسلامی ایران در گفتمان‌های مختلف سیاست خارجی»، فصل‌نامه‌ی سیاست خارجی، دوره25، شماره‌ی 1:صص48- 29.
رمضانی، روح الله (1388) «چهارچوبی تحلیلی برای بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»،ترجمه علیرضا طیب، تهران، نشرنی.
زارعی، بهادر و زهرا پیشگاهی فرد (1389) «عدالت اسلامی و گفتمان انتقادی در سیاست خارجی ایران»، فصل‌نامه‌ی سیاست، دوره‌ی 40، شماره‌ی3. صص 92 - 75:
زرندی، محمد (1394) «عوامل مؤثر بر سبک تصمیم‌گیری مدیران در سازمان‌ها»، کنفرانس بین‌المللی علوم و مهندسی، دبی ̱ امارات.
ساعی، احمد و فائزه هاشمی بهرمانی (1391) «بررسی عملکرد سیاست خارجی دولت نهم و دهم در زمینه‌ی تأمین منافع ملی»، فصل‌نامه‌ی تخصصی علوم سیاسی،. دوره8، شماره 20،صص 38-7.
سرگل، میثم، «سیاست خارجی در عملکرد دولت اصلاحات و دولت اصول گرا»، http://maysamsargol. blogfa.com/post/13. html. (تاریخ دسترسی: 19/7/1392)
سیف‌زاده، سیدحسین (1384) مبانی و مدل‌های تصمیم‌گیری، جلد چهارم، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
عیوضی، محمدرحیم (1388) «تحلیلی بر سیاست خارجی دکتر محمود احمدی نژاد»،راهبرد یاس، شماره14، صص 230-209
فرانکل، جوزف (1382) روابط بین‌الملل در جهان متغیر، چاپ ششم، ترجمه‌ی عبدالرحمن عالم، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
قوام، عبدالعلی (1392) روابط بین‌الملل، نظریه‌ها و رویکرد‌ها، تهران: سمت.
گلمن، دانیل(1400) هوش هیجانی، ترجمه ی غلامحسین خانقایی، تهران: نسل نو اندیش
متقی، ابراهیم (1387) «دامنه‌ی تغییر و تداوم سیاست خارجی ایران»، فصل‌نامه‌ی برداشت دوم، سال پنجم، شماره‌ی هفتم: صص72-51.
محبیان، امیر (1393) «روان‌شناسی شخصیتی احمدی نژاد»، (افکار نیوز).
محبیان، امیر «روان‌شناسی شخصیتی احمدی نژاد»، www.mashreghnews.ir. کدخبر: 55037.(تاریخ انتشار: 12/4/1390)
محبیان، امیر «روان‌شناسی شخصیتی احمدی نژاد»، www.tasnimnews.com. کدخبر: 372793.(تاریخ انتشار: 27/2/1393)
محصولی، صادق (1387) « انقلاب فرهنگی از دانشگاه علم و صنعت آغاز شد»، روزنامه‌ی ایران، 14 مهر، شماره‌ی 4041.
مشیرزاده، حمیرا (1385) نگاهی به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: وزارت امور خارجه.
مشیرزاده، حمیرا و حیدرعلی مسعودی (1388) «هویت و حوزه‌های مفهومی روابط بین‌الملل»، فصلنامهی سیاست، دانشگاه تهران، دوره ی39، شماره‌ی4، زمستان: صص 269-251
مولانا، حمید و محمد منوچهری (1388) سیاست خارجی ایران در دولت احمدی نژاد، چاپ سوم، تهران: دادگستر.
میرسکی، گئورسکی «شخصیت احمدی نژاد»، www.islamtimes.org،(تاریخ دسترسی: 6/3/1388).
نقیب‌زاده، احمد (1384) تأثیر فرهنگ ملی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
مطهری، علی(1392) «ویژگی‌های مثبت و منفی احمدی نژاد از زبان مطهری»، فروردین ، www.sharghdaily.com. (کد خبر: 7000)
هادیان، ناصر (1382) «سازه‌انگاری از روابط بین‌الملل تا سیاست خارجی»، فصل‌نامه‌ی سیاست خارجی، شماره‌ی4: صص915 -950.
Barry L. Reece & Brandt Rhonda (1990), Human Relation Principles and Practices, Boston: Houghton Mifflin Company.
Brecher, Michael (1972), The Foreign Policy System of Israel: Setting, Images, Process, Yale university press
Carlsnaes, Walter (1992), “The Agency-Structure Problem in Foreign Policy Analysis’’ International Studies Quarterly, Vol. 36, No. 3.
Carlsnaes, Walter (1992), “The Agency-Structure Problem in Foreign Policy-
Hudson’’ Valerie M (2005), Foreign Policy Analysis: Actor-Specific Theory and the Ground of International Relations’’, Foreign Policy Analysis, Vol 1, Issue1
Ripley, Brian (1993), Psychology, Foreign Policy, and International Relations Theory, Political Psychology, Vol. 14, No. 3.
Snyder, Richard. C, H. W. Bruck, B. Sapin (1954), Decision-Making as an Approach to the Study of International Politics. Foreign Policy Analysis Project Series No. 3. Princeton, NJ: Princeton University Press
Soltani, Fakhreddin & Reza Ekhtiari Amiri, (2010), “Foreign Policy of Iran after Islamic Revolution”, Journal of Politics and Law, Vol. 3, No. 2, September: 199-206.
-Sprout, Harold and Margaret Sprout (1957). '' Environmental Factors in Study of International Politics''. The Journal of Conflict Resolution.
Sprout, Harold, And M. Sprout (1965), the Ecological Perspective on Human Affairs with Special Reference to International Politics. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Hook, Steven, 2011, Political Pcychology, International Society of Political- Pcychology,Vol. 32 N. 5
Warnnr. Maaike; (2013) Iranian Foreign Policy Durin Ahladinejad; Ideology and- action, Press: Macmilian