Document Type : Original Article

Authors

1 PhD Student in Culture and Communication, Faculty of Islamic Education and Culture and Communication, Imam Sadegh (AS) University, Tehran, Iran

2 Assistant Professor of Culture and Communication, Faculty of Islamic Education and Culture and Communication, Imam Sadegh (AS) University, Tehran, Iran

3 M.Sc. Student of Islamic Studies, Quranic Sciences and Hadith, Faculty of Theology, Islamic Studies and Guidance, Imam Sadegh (AS) University, Tehran, Iran

10.22080/jpir.2020.2951

Abstract

The Arbaeen Pilgrimage Rite is one of the symbols of modern civilization for Muslims. The question of this research is what are the dimensions and strategies of using cultural elements in Arbaeen pilgrimage diplomacy? In answer to this question, the method of data collection as a library and their analysis based on the method of content analysis have been used. According to the results of this study, the four main and comprehensive topics that have been analyzed related to the content of written sources are: "Definition of Cultural Diplomacy of Arbaeen Pilgrimage", "Components of Arbaeen Pilgrimage Discourse", "Actors of Cultural Diplomacy of Arbaeen Pilgrimage" and "Strategies of Cultural Diplomacy of Arbaeen Pilgrimage". ». Diplomacy can be defined as the art of presenting the correct image of oneself to another, and cultural diplomacy can be defined as the use of cultural elements in presenting the correct image of oneself to the people of the world. The cultural diplomacy of the Arbaeen pilgrimage is the use of cultural elements in presenting the correct picture of the Arbaeen pilgrimage to the people of the world. The results of this study show that introducing the components of Ashura culture and using its components for regional and global convergence, accurate knowledge of the audience in the Shiite world, Islamic world and other cultural fields of the world and increase investment in the field. New communication and information technologies are among the most important strategies of cultural diplomacy of Arbaeen pilgrimage.

Keywords

ابن منظور، محمد بن مکرم (1414). لسان العرب، بیروت: دار صادر.
بشیر، حسن (1395). دیپلماسی فرهنگی: تعامل سیاست،‌ فرهنگ و ارتباطات، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
بشیر، حسن (1396). «جهانی‌سازی راهپیمایی اربعین: سیاست‌ها و راهبردها»، چکیده مقالات سومین همایش بین‌المللی لقاءالحسین، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
جعفری هفت‌خوانی، نادر (1392). مدیریت گردشگری و وجهه‌ی ملی در جمهوری اسلامی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
پرویش، محسن (1396). «همگرایی جهانی و راه‌کارهای وصول به آن از طریق گسترش فرهنگ اربعین»، چکیده مقالات سومین همایش بین‌المللی لقاءالحسین، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
جعفری هفتخوانی (1391). «منظومه فرهنگی؛ کاربرد استعاره منظومه شمسی برای ساماندهی سازمان های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران»، دین و ارتباطات، شماره 41، صص 37-65.
جعفری هفت‌خوانی، نادر (1392). مدیریت گردشگری و وجهه‌ی ملی در جمهوری اسلامی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
جمالی، مصطفی (1395). «نقش اربعین در مهندسی تمدن اسلامی»، مسجد و مهدویت، 2، صص 27-46.
چکیده مقالات سومین همایش بین‌المللی لقاءالحسین (1396). تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
خـانی، محمدحـسن (١٣٨٤). دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها، دانش سیاسی، پاییز‌ و زمـستان.
خانی، محمدحسن (1396). آیین اربعین به‌مثابه منبع قدرت نرم جهان اسلام، مجموعه مقالات دومین همایش بین‌المللی لقاءالحسین، جلد 4، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
خاکی، غلامرضا (1390). روش تحقیق با رویکردی به پایان‌نامه نویسی، تهران: انتشارات بازتاب.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1390). «الزامات دیپلماسی فرهنگی ایران»، نشریه همشهری دیپلماتیک، شماره 58.
زمانی، حسین (1392). بازشناسی مفهوم زیارت، تهران: انتشارات آوند رشد.
ستوده، محمد (1387). «جهانی‌شدن و همگرایی کشورهای اسلامی»، فصلنامه علوم سیاسی، شماره 42، صص 7-29.
شیخ‌الاسلامی، محمدحسن و شمس‌آبادی، علی (1396). «چیستی دیپلماسی زیارت و ظرفیت‌های ایران»، فصلنامه تحقیقات سیاسی، شماره 31، صص 141-168.
صالحی امیری، سید رضا و محمدی، سعید (1389). دیپلماسی فرهنگی، تهران: ققنوس.
عراقی، غلامرضا (1394). «نقش دیپلماسی فرهنگی در صدور انقلاب اسلامی ایران»، فصلنامه پژوهشهای انقلاب اسلامی، سال 4، شماره 14.
کشاورزشکری، عباس؛ بیات، محسن و بخشنده، خاطره (1392). «دیپلماسی فرهنگی ایران در خاورمیانه؛ تحول ارتباطات و لزوم کاربرد ابزارهای نوین»، فصلنامه مطالعات فرهنگ ارتباطات، شماره55
مجموعه مقالات و یادداشت‌های دومین همایش بین‌المللی لقاءالحسین (1395). جلد 3، قم: کتاب جمکران.
مجموعه مقالات و یادداشت‌های دومین همایش بین‌المللی لقاءالحسین (1396). جلد 4، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
مجموعه مقالات اربعین حسینی (1394). قم: انتشارات بین‌المللی المصطفی (ص).
محمدی سیرت، حسین (1395). «اربعین منسک اجتماعی در قواره ای تمدنی: ظرفیت ها و زیرسیستم های تمدنی»، مسجد و مهدویت، 2، 5-26.
مرادی، حجت‌الله (1383). «اینترنت، عملیات روانی و پیش‌بینی رفتار»، فصلنامۀ عملیات روانی، سال دوم، شماره 7.
مولانا، حمید (1384). ارتباطات جهانی در حال گذار: پایان چندگونگی؟، تهران: سروش.
همایون، محمدهادی (1384). جهانگردی به‌عنوان یک ارتباط میان‌فرهنگی، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
یوسفی، علی؛ صدیق اورعی، غلامرضا؛ کهنسال، علیرضا و مکری زاده، فهیمه (1391). «پدیدارشناسی تجربی زیارت امام رضا(ع)»، مطالعات اجتماعی ایران، دوره ششم، شماره 3و4.
Attride-Stirling, J (2001). “Thematic Networks: An Analytic Tool for Qualitative Research”, Qualitative Research, Vol. 1, No. 3, Pp. 385-405.
Braun, V. & Clarke, V (2006), “Using thematic analysis in psychology”, Qualitative Research in Psychology, Vol. 3, No. 2, Pp. 77-101.
Chafetz, Glenn (1999). The Origins of National Interests. London: Frank Cass.
Krause, Jill and Neil Renwick (1996). Identities in International Relations. London: Macmillan.
Patton, M. Q (1990). Qualitative evaluation and research methods, Thousand Oaks, CA: Sage.
Saul, John Ralston (1994). "Culture and Foreign Policy". typescript version. Available in: http://www.mediaawareness.ca/english/resources/articles /sovereignty_ identity /culture_policy.cfm.