Document Type : Original Article

Author

Member of Faculty of Communications Sciences Allameh Tabataba'i University

Abstract

In this paper, we have attempted to present the process of birth and development of discourses as well as their bill and expansion. This article claims that every discourse derives from the relation between events and interpretations. This means that every discourse gets its identity in the context of interpretations. As interpretations are based on rational reasoning and critical debate, and as one of the forms of reflection of social awareness, they create a way to deal with thoughts and ideas, leading to a dialogue between journalism and society. In fact, journalism, through commentary, engages in events that are debating and poses questions to them and changes their geometry and content, which ultimately leads to the emergence of discourse. In fact, many of the issues that come up in a society as "discourse" are issues that are analyzed by the media and repeated interpretations. This paper, with a descriptive analytical approach, wants to answer the question that how "commentary" acts as a major journalistic genre in the production of discourses, and how discourses are expanded and expanded, and this situation at a level how does international journalism happen?

Keywords

1. اخوان کاظمی، بهرام (1391)، «نقد و ارزیابی تحلیل گفتمانی لاکلا و کاربرد آن در سیاست»، فصلنامه ی سیاست، زمستان:4. 2. اسدی، عباس (1389)، جایگاه روزنامه نگاران بین المللی در روابط بین المللی با تأکید بر وضعیت روزنامه نگاران ایرانی»، فصلنامه ی سیاست، تهران: دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علّامه، شماره‌ی 30 . 3. اسدی، عباس (1396)، روزنامه نگاری در جهان معاصر، تهران: آثار فکر. 4. اسمیت، آنتونی (1369)، ژئوپولیتیک اطّلاعات، ترجمه ی: فریدون شیروانی، تهران: سروش. 5. تاجیک، محمدّرضا (1383)، گفتمان، پادگفتمان و سیاست، تهران: مؤسّسه ی تحقیقات و توسعه‌ی علوم انسانی. 6. رهبری، مهدی (1386)، «شکل گیری گفتمان انقلابی در ایران»، تهران: دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علّامه طباطبایی، فصلنامه ی پژوهش حقوق و سیاست، سال نهم، شماره 23. 7. سروش، عبدالکریم. (1388)، قبض و بسط تئوریک شریعت: نظریه ی تکامل معرفت دینی، تهران: مؤسّسه ی فرهنگی صراط. 8. صلح جو، علی (1377)، گفتمان و ترجمه، تهران: نشر مرکز. 9. عضدانلو، حمید (1380)، گفتمان و جامعه، تهران: نشر نی. 10. فرکلاف، نورمن (1379)، تحلیل انتقادی گفتمان، ترجمه ی: فاطمه شایسته پیران و دیگران، تهران: دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها . 11. فیلیپس، لوئیز و یورگنسن، ماریان (1389)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه ی: هادی جلیلی، تهران: نی. 12. مارش، دیوید و استوکر، جری (1388)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه ی: امیر محمّد حاج یوسفی، تهران: پژوهشکده ی مطالعات راهبردی، چاپ سوم. 13. معتمدنژاد، کاظم و ابوالقاسم منصفی (1373)، روزنامه نگاری، با فصلی جدید در بازنگری روزنامه نگاری معاصر، تهران: مرکز نشر سپهر، چاپ چهارم. 14. مکاریک، ایرنا ریما (1391)، شیوه نامه ی نظریه های ادبی معاصر، ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران، نشرآگه. 15. مهدی‌زاده، سید محمّد (1389)، نظریه‌های رسانه؛ اندیشه‌های رایج و دیدگاه های انتقادی، تهران: همشهری. 16. میرفخرایی، تژا (1383)، فرایند تحلیل گفتمان، تهران: مرکز مطالعات رسانه ها. 17. هوارث، دیوید (1377)، «نظریه گفتمان»، ترجمه ی سیّد علی اصغر سلطانی، فصلنامه ی علوم سیاسی، شماره ی: 2. 18. واکر، مارتین (1372)، قدرت جهان مطبوعات، ترجمه‌ی: محمّد قائد، تهران: نشر مرکز. 1. Clausse Roger (1967)، Le Journal et l’Actualité, Verviers (Belgique), Marabout Université. 2. Cohen Bernad (1963), The Press and foreign policy, Princeton, NJ: Princeton University Press. 3. Dant, Tim (1991), Knowledge, Ideology & Discourse: A Sociological Perspective, London: Routledge. 4. Foucault, Michel (1969), L’archéologie du savoir, Paris: Gallimard. 5. Halbwachs Maurice (1997), La Mémoire collective, édition critique établie par Gérard Namer, Paris, Albin Michel. 6. Jaworski, Adam & Coupland, Nikolas (2014), The Discourse Reader, London: Routledge. 7. Munchow P. Von (2004), Les journaux télévises en France et en Allemagne, Paris, Presses Sorbonne Nouvelle. 8. Sitri Frédérique (2003), L’objet du débat. La construction des objets de discours dans situations argumentations orales, Paris, Presses Sorbonne Nouvelle.