When Hassan Rouhani came to power, Iran began new round of negotiations with 5+1 group’s member states which eventually gave rise to the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA). In this regard, despite reduction of tensions and consequently reviving Iran and Europe relations, not only Iran-China ties were maintained, it also experienced a remarkable development. Main question of the present research is that what factors have played a key role in development of Iran-China relations after the nuclear agreement or JCPOA. The research by utilizing analytical-descriptive method and applying pragmatic paradigm in the framework of the neo-realism theory, argues that some factors such as China loyalty to Iran during difficult situation of the sanctions, Iran’s continuing mistrust to the West despite reviving the relationship, Tehran-Beijing mutual economic necessities, Iran’s geopolitics and geostrategic importance for China, mutual needs for countering the radicalism, terrorism, fundamentalism and also opposing to the present international order and the US unilateralism have caused Iran and China in addition to maintain the ongoing level of interactions and political and economic relations, they also try to develop bilateral ties further.
1. اختیاری امیری، رضا (1394)، «توافق هسته‌ای و خرده بحران‌های آینده»، موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران: قابل دسترسی در: http://www.tisri.org/default-. 2030.aspx . 2. آدمی، علی (1389)، «راهبرد نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال دوم، شماره7. 3. ادیبی، جلیل (1390)، «مناسبات اقتصادی ایران و چین: همکاری پروژه ای»، در کتاب آسیای 7 ویژه روابط ایران و چین ، تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران. 4. باشگاه خبرنگاران جوان (17/11/ 1394)، «چین میخش را در ایران کوبید/ غول اقتصاد آسیا شریک تجاری ایران می‌ماند»، قابل دسترسی در: http://www.yjc.ir/fa/news . 5. براتی، رضا و محمد علی شیرخانی (1392)، «سیاست خارجی عمل گرایانه و توسعه اقتصادی (مطالعه موردی: چین 1987-2010)»، فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی شدن، سال 6، دوره 4، شماره 12. 6. بیلیس، جان و استیو اسمیت و دیگران (1383)، «جهانی شدن سیاست (جلد 1): روابط بین الملل در عصر نوین (زمینه تاریخی، نظریه‌ها، ساختارها و فرآیندها)»، ترجمه: ابوالقاسم راه چمنی و دیگران، تهران: انتشارات موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر. 7. پارس نیوز (29/2/1395)، «برجام جز بی اعتمادی بیش از پیش مردم ایران به غرب ره آوردی نداشت»، قابل دسترس در: www.pars news. Com/366483 8. ثقفی عامری، ناصر (1385)، «در جست و جوی افق‌های جدید در سیاست خارجی ایران: سیاست نگاه به شرق»، معاونت پژوهش‌های سیاست خارجی. 9. حامی کلوانق، ولی‌الله (1390)، روابط ایران و چین قبل و بعد از انقلاب اسلامی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی. 10. دیدبان، (1392)، «آفتی دیگر از سیاست نزدیک شدن به آمریکا»، پایگاه تبیینی و تحلیلی جریان شناسی دیدبان، قابل دسترسی در: http://didban.ir/fa/news-details/6435/ . 11. رضایی، مسعود (1393)، «توافق هسته‌ای چه آثاری بر روابط ایران و چین خواهد داشت؟»، دیپلماسی ایرانی. قابل دسترسی در: http://irdiplomacy.ir/fa/page/1944380/ . 12. رضایی، مسعود (1394)، «تاثیر توافق هسته‌ای بر روابط ایران و چین»، در کتاب چشم انداز روابط ایران و چین تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر. 13. رهبری، مهدی (1388)، «پراگماتیسم و سیاست»، فصلنامه سیاست، دوره 41، شماره2. 14. روزنامه اطلاعات (4/11/1394)، «تحول در روابط ایران و چین با امضای 17 سند همکاری»، قابل دسترسی در: www.ettelaat.com/etiran/?p=1799552 15. زارعی، اصغر (1394)، «چشم بادامی‌های وفادار در تهران»، سرویس سیاسی خبرگزاری شبستان. Shabestan.ir/mobile/detail/news/517121 16. سازمند، بهاره و فریبرز ارغوانی پیر سلامی (1394)، «امکان سنجی حرکت ایران و چین به سوی روابط استراتژیک»، در کتاب چشم انداز روابط ایران و چین تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر. 17. سبزیان موسی آبادی، علیرضا و شعیب بهمن (1389)، «پراگماتیسم و سیاست: بررسی و نقد پراگماتیسم در قلمرو سیاست و حکومت»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین المللی، شماره 5 . زمستان 1389. 18. سعد الدین، سهراب (1392)، «درباره چین»، مردمسالاری، قابل دسترسی در: http://mardomsalari.com/Template1/News.aspx?NID=172140 . 19. سلمان‌پور، هادی (1394)، «فرصت‌های اقتصادی سازمان همکاری شانگهای در پسا برجام»، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه. 20. شریعتی‌نیا، محسن (1391)، «عوامل تعیین کننده روابط ایران و چین» ، فصلنامه روابط خارجی، سال 4 ، شماره 2. 21. شریعتی‌نیا، محسن (1384)، «تاملی در سیاست نگاه به شرق»، معاونت پژوهش‌های سیاست خارجی، مرکز مطالعات استراتژیک، شماره 19. مهرماه 1384. 22. شریعتی‌نیا، محسن (1388)، درآمدی بر روابط ایران و چین، معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی. 23. شیر خانی، محمد علی و اکبر مهدی‌زاده (1387)، «عمل گرایی در سیاست خارجی و گسترش روابط اقتصادی ایران و چین (1999-1979)، « فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 38، شماره 4. 24. صبوری نژاد، احمد (1393)، «واکاوی نقش استراتژیک چین در بحران‌های اخیر»، پایگاه خبری صاحب نیوز، قابل دسترسی در: http://sahebnews.ir/143707 . 25. ظهیری نژاد، مهناز (1394)، «جایگاه انرژی در روابط ایران و چین: از ائتلاف تا روابط استراتژیک»، در کتاب چشم‌انداز روابط ایران و چین تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر. 26. عزیزی، حمید رضا (1392)، «دولت یازدهم و چشم انداز سیاست نگاه به شرق»، خبرگزاری تابناک، قابل دسترسی در: http://www.tabnak.ir/fa/news . 27. عسگریان، محسن (1392)، «راهبرد نگاه به شرق در سیاست خارجی ایران و کارت بازی روسیه و چین»، وب سایت محسن عسگریان، قابل دسترسی در: http://mohsenasgarian.blogfa.com/post-65.aspx 28. قاسمی، حوری (1395)، «مزد وفاداری چشم بادامی‌ها در سال‌های تحریم»، خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی آنا. www.ana.ir/news/134232 29. قاضی‌زاده، شهرام و عباس طالبی‌فر (1390)، مناسبات راهبردی ایران و چین، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی. 30. قنبرلو، عبدالله (1392)، «بنیادهای امنیتی سیاست خارجی چین»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال 16، شماره 2. 31. کریمی، حسین (1392)، «مصلحت‌گرایی و عمل‌گرایی بنیان رفتار دیپلماتیک دولت روحانی»، بهار، پایگاه خبری- تحلیلی مستقل ایران . www.bahar.ir.org 32. محرابی، مانی (1394)، «تاثیر برجام بر روابط ایران با ترکیه، چین، روسیه و آمریکا»، خبر آنلاین، قابل دسترسی در: www.khabaronline.ir/detail/512258/world/diplomacy 33. محمدخانی، علیرضا ( 1388)، «تبیین رویکرد نو واقع‌گرایی در روابط بین‌الملل»، فصلنامه مطالعات سیاسی، دوره 1، شماره3. 34. مشرق نیوز (3/4/1392)، «چرا آمریکا چین هراسی را ترویج می‌کند»، قابل دسترسی در: http://www.mashreghnews.ir/fa/news . 35. موسویان، حسین (1394)، «ریشه‌های دشمنی ایران و آمریکا»، عصر دیپلماسی، قابل دسترس در: http://asrdiplomacy.ir . 36. مولا حسنی، ولاشجردی (1394)، «روابط ایران با چین بعد از انقلاب اسلامی»، گفتمانی‌ها. شماره 32. 37. نوری، علیرضا (1389)، «تقابل فرض‌های پیشینی با رویکرد عمل‌گرا»، باشگاه اندیشه. قابل دسترسی در: www.bashgah.net/fa/content/show/42906
Ekhtiari Amiri, R., & Salehi khonnar, M. (2017). Studying Factors Involved in Development of Iran-China Relations in Post- JCPOA. Journal of Politics and International Relations, 1(1), 33-51. doi: 10.22080/jpir.2017.1606
MLA
Reza Ekhtiari Amiri; Mahbobe Salehi khonnar. "Studying Factors Involved in Development of Iran-China Relations in Post- JCPOA". Journal of Politics and International Relations, 1, 1, 2017, 33-51. doi: 10.22080/jpir.2017.1606
HARVARD
Ekhtiari Amiri, R., Salehi khonnar, M. (2017). 'Studying Factors Involved in Development of Iran-China Relations in Post- JCPOA', Journal of Politics and International Relations, 1(1), pp. 33-51. doi: 10.22080/jpir.2017.1606
VANCOUVER
Ekhtiari Amiri, R., Salehi khonnar, M. Studying Factors Involved in Development of Iran-China Relations in Post- JCPOA. Journal of Politics and International Relations, 2017; 1(1): 33-51. doi: 10.22080/jpir.2017.1606
)